ΤΡΙΑ ΝΕΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ
Κι ὅμως, ἀκόμη περιμένω
ὅ,τι χωρὶς πεποίθηση μοῦ δόθηκε
(ἐννοῶ, γιατὶ πολὺ μ’ ἀγάπησε ἡ τύχη)
καὶ τώρα – νὰ μὲ σώσει!
Ἄτυχες συνευρέσεις
στὴ συναγωγὴ τοῦ φόβου μου.
Ἐγκλωβισμένες σιωπές,
ποὺ μίλησαν ἀπρόσμενα
σὲ λάθος χρόνο.
Ματαιωμένες πράξεις
δίχως ἔρεισμα καὶ ἕρμα.
Ἁφὲς σὲ σώματα ἀφόρετα
ποὺ ἐνστερνίστηκα.
Ἐπανδρωμένα βλέμματα
καὶ βλέψεις βλοσυρές
ὥς τὸ ἀντίο.
Πρὸ πάντων γεύση καὶ ροή
ἀπὸ καρπό ἀνύποπτο
ποὺ δὲ μοῦ δόθηκε –
ἄ, μῆλο, μῆλο κόκκινο
κι ἀχλάδι μου μελένιο
φτάνει!
Ἔλα, λοιπόν, ἄδοξο τέλος
τώρα νὰ μὲ σώσεις!
(2013-2014)
*
ΕΦΙΑΛΤΗΣ
στὴν Ε.Γ.
Ἡ ζωὴ εἶναι μικρὴ –
τὰ κλειδιὰ χαμένα.
Ἄν μπεῖς στὸν μαντρότοιχο,
θὰ δεῖς μιὰ μέρα
τὰ τσιγκέλια στὸ σφαγεῖο.
Κι ἄν ἀπέξω μείνεις
δῆθεν θὰ πᾶς
ἀπὸ ἀδέσποτη.
Καλύτερα νὰ βγεῖς
ἀ γ ρ ί μ ι
σ’ ἀπάτητες πλαγιὲς –
ὅσο ἀκόμη μουγκανίζει
γύρω σου
τρεκλίζοντας
αὐτὴ ἡ σφαῖρα.
Ἡ ζωή εἶναι μεγάλη –
καὶ τὰ κλειδιὰ σκουριάζουν
κάποτε,
ὅταν τὰ βρεῖς.
(2014)
*
ΠΡΟ(Σ)ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ
Ἔ, λοιπόν,
οἱ ὅποιες προ-μετρήσεις σας
μ’ ἀφήνουν ἐντελῶς ἀδιάφορο.
Μετρῆστε,
ὅπως καὶ καθὼς ἐπιθυμεῖτε –
λογαριᾶστε,
κατὰ πῶς σᾶς βολεύει –
χωρίστε καὶ ἑνώσετε ἐκ νέου
κατὰ τὸ δοκοῦν –
μοιρᾶστε τὰ ἀμοίραστα
στὴ σκέψη καὶ τὸν νοῦ.
Ἐμένα, πάντως,
παντελῶς μὲ πλήττουν
οἱ ἐμβριθεῖς σας προ(σ)μετρήσεις,
τὰ μοιράσματά σας –
κάθετα, ὁριζόντια,
διαγωνίως καὶ ἐπι-προσθέτως!
Ὄχι, καὶ πάλι ὄχι,
μὴν μ’ ἀνακατεύετε –
μὴν μὲ μπερδεύετε
μὲ τὰ ἐλάχιστα καὶ τὰ πολλά σας!
Κι ἄν σᾶς ἀφήνομαι,
κι ἄν ἐμπιστεύομαι,
κι ἄν ἐννοῶ –
ἐγὼ, χωρὶς ἐσᾶς, πορεύομαι
καὶ ἐμπορεύομαι
ὅ,τι ἡ μνήμη μου ἐμπιστεύθηκε
κυρίως στὴν ἀφαίρεση –
διὰ παντός!
(2014)