Τρία ποιήματα
ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Τώρα που μίκρυναν τα απογεύματα
ανθίζουν σύννεφα στο σπίτι
σκεπάζουνε τα έπιπλα.
Βρέχει επάνω στις φωτογραφίες
βουβός καιρός
έρχεται ο πατέρας και χτυπά την πόρτα.
Εγώ, σκορπίζω πάνω στο τραπέζι
την αλφάβητο
με ανορθογραφίες σημειώνω
όσα δε λέγονται.
Έπειτα κρύβω τα χαρτιά
μαζεύω γρήγορα τα γράμματα
ταχτοποιώ τυχαία λάθη.
Τώρα κανένας δε θα μάθει
πόση απόσταση διήνυσα
για να βρεθώ σε μια στεριά.
(Δεκέμβριος 2013)
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Πού έχεις
εκείνο το τραγούδι
που μου διάβασες Αγγελική
κι έρχονται μέρες
έρχονται νύχτες
που θα το χρειαστώ
σ’ αυτό το ανελέητο προμήνυμα θυέλλης
που πέφτουνε νεκρά φύλλα
τα χρόνια σου
και μόνο οι ρίζες βαθαίνουνε
χλωμά ποιήματα
αρχαία φυλακτά τα λόγια
που δεν είπαμε.
(Οκτώβριος 2013)
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα
που θρυμματίζονται οι λέξεις
πάνω στο ποίημα
σήμερα
που η ψυχή μου είναι βαριά
δεν θέλω ήχους.
Μου φτάνει το σιωπηλό τικ-τακ
του ρολογιού
που επαναλαμβάνει διαρκώς
πως τρέχει ο καιρός
και δεν προφταίνω
ούτε συγγνώμη να ζητήσω
απ’τη ζωή μου.
(Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2013)