ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΑΡΙΑ ΣΚΟΥΛΑ

Η Μαρία Σκουλά κατάγεται από την Κρήτη (Ανώγεια Μυλοποτάμου). Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο Κίεβο (1982 Kiev State Art Institute Master of Fine Arts, Kiev, CCCR) και είναι κάτοχος διπλώματος Μάστερ στη σκηνογραφία. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί  σε  ατομικές εκθέσεις και  πολλές ομαδικές. Έχει κάνει τα  σκηνικά και τα κοστούμια στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας «Αντόν Τσέχοφ», στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Ο δρόμος περνά από μέσα». Έργα της υπάρχουν σε πολλές συλλογές. 

Από την Τετάρτη 26 Μαρτίου μέχρι τις 2 Απριλίου 2014 παρουσιάζει έργα της στην γκαλερί Titanium της Αθήνας. 

- Αν μου επιτρέπεις να διασκευάσω το γνωστό ρητορικό ερώτημα του Χέλντερλιν και να σε ρωτήσω κατ’ αρχάς: Κι οι εικαστικοί τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;

- Ακριβώς στα σκοτάδια της νυχτός έχει χρέος ο ποιητής (εικαστικός), σαν ιερέας του Διόνυσου που είναι, να τραγουδήσει και να μην αδρανεί. Δεν κάνουν οι καιροί τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι κάνουν τους καιρούς.

- Γιατί 22 παρα-μύθοι και όχι απλά, 22 μύθοι;

- Κι αν σου μιλώ με παραμύθια είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα. Γ. Σεφέρης

- Κατά πόσο η κρητική καταγωγή σου έχει επηρεάσει το έργο σου; 

- Θα σου απαντήσω με ένα κείμενο του Νίκου του Αλευρά που συνοδεύει ένα πίνακα. «Οι αντανακλάσεις όμως από τις ρίζες μας θα μας καθορίζουν για πάντα… η οικογένεια το σπίτι μας, το σχολείο μας τα πλακάκια που πρωτοπερπατήσαμε και παίξαμε και πέσαμε και πονέσαμε και γελάσαμε… οι αγάπες μας…

- Η τεχνοκριτικός Ντόρα Ηλιοπούλου - Ρογκάν, έχει γράψει σε παλαιότερο σημείωμά της μεταξύ άλλων ότι το έργο σου χαρακτηρίζεται «από την ποίηση του απροσδόκητου, […] του απεριόριστα αναπτυσσόμενου μέσ’ από το προσδιορίσιμο, […] του ατελεύτητου μέσ’ από το τελειωμένο». Αυτή η φιλοσοφία είναι εμφανής και στην τελευταία σου δουλειά. Μέσα από ποιες εμπειρίες οδηγήθηκες στην προκειμένη ερμηνευτική θεώρηση του Κόσμου;

- Μέσα από τον έρωτα. Είναι η μοναδική εμπειρία του ανθρώπου που ξεζαρώνει το καταπιεσμένο εγώ μας και απλώνεται στο σύμπαν.

- Οι παράλληλες με την έκθεσή σου εκδηλώσεις στον ίδιο χώρο, όπως η διάλεξη του σκηνοθέτη Νίκου Αλευρά με τίτλο έναν αγαπημένο στίχο του Σολωμού, και η άλλη με το άγνωστο κείμενο του Ανδρέα Εμπειρίκου για τη σχέση του υπερ-εγώ με τη σύγχρονη Τέχνη, θα απηχούν ασφαλώς - αν δεν σχολιάζουν - το ίδιο σου το έργο ...

-  Η πραγματική λειτουργία της τέχνης είναι να βάζει προβληματισμούς. Ήθελα το θέμα να μην σταματήσει στο δικό μου σχολιασμό, στην δική μου άποψη και να γίνει αφορμή να συνεχίσει η συζήτηση πέρα από αυτά που λέω εγώ και να ανατρέψει τα δεδομένα. Να γίνει επαναστατική. (μην ξεχνάς ότι σήμερα σε όλη την Ευρώπη όλα είναι κατεστημένα και κανείς δεν μιλάει για πρωτοπορία.)

-  Έχεις αυτολογοκριθεί ποτέ ως προς το περιεχόμενο αλλά και τη μορφή των έργων σου, από φόβο μήπως δεν είσαι πλέον αποδεκτή σε κοινό και τεχνοκριτικούς που έχεις ήδη κερδίσει;

-  Αυτό είναι σήμερα το πρόβλημα της μη επικοινωνίας μεταξύ μας. Κοιτάμε στα μάτια του άλλου την δική μας αντανάκλαση, και διορθώνουμε την εικόνα μας για να αρέσουμε. Έτσι δεν γνωριζόμαστε ουσιαστικά και το χειρότερο στο τέλος ξεχνάμε και μείς ποιοι είμαστε στα αλήθεια. Εξάλλου η μόνη πρωτοπορία σήμερα στην τέχνη που έχουν γίνει όλα με όλους τους τρόπους είναι ο καλλιτέχνης να βγάζει στο έργο του, τον  εαυτό του, γιατί μόνο αυτό είναι μοναδικό. Γιατί ο καθένας είναι μοναδικός. 

- Υπάρχει κατεστημένο στο χώρο της ζωγραφικής στην Ελλάδα που εμποδίζει, με τον τρόπο του, νεώτερους εικαστικούς να επικοινωνήσουν με τους αποδέκτες των έργων τους;

- Έτσι είναι στην Ελλάδα, όχι μόνο στο χώρο της ζωγραφικής, αλλά σε όλους τους χώρους και όχι μόνο της τέχνης.

ΜΙΚΡΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΣΚΟΥΛΑ, 

ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 

(WWW.KEDRISOS.COM > ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ)

Η συνέντευξη δόθηκε στον Κώστα Νταντινάκη.